Çocuklar ve gençler oyunlarda ve müsabakalarda yenilebilirler.
Bu hiç dert değil...
Eğer yenilirken bir şeyler öğrenmemişlerse, işte bu derttir.
Çünkü asıl yenilgi budur. Çünkü müsabaka süreci boşa gitmiş demektir(*).
İnsanlar yenilirken bir çok şey öğrenirler.. Bu sanıldığı gibi yenilmemeyi öğrenmek falan değildir.
Yaptığın iş her neyse hem o açıdan, hemde kişisel açıdan gelişime yönelik yeni bir şeyler elde edebilmektir.
Yani sonraki sürece daha hazır hale gelmektir.
Aynı şey yenerken yani kazanırken de geçerlidir.
Çocuklar ve gençler müsabakayı kazanabilirler.
Ama müsabakayı kazanırlarken yeni bir şey öğrenmemişlerse, kazanmaları çok anlamlı değildir. Sadece bir müsabaka kazanmışlardır. Ve bu onların iyi olduklarını ve ileride iyi olacaklarını göstermez.
Çünkü sadece maç kazanmak sonraki maçları kazanmak anlamına gelmemektedir.
Üstelik geleceğe hazır hale gelmek için yeni bir şeyler öğrenmiş olma anlamına hiç gelmemektedir.
Altyapılarda çocuklara ve gençlere yerleştirmemiz gereken ruh ve düşünce bu olmalıdır. Her durumda bir şeyler öğrenmeye çalışmak...
Bu ders almaya eğilimli olmayı becerebilmek olabilir,
Bu yeni bir hareket veya davranış görmüş veya denemiş olmak olabilir,
Bu nerede ve neden hata yaptık sorusunu cevaplayabilmek olabilir,
Bu karşındakilere saygı duymak nasıl olur olabilir,
Bu eleştiri ve özeleştiri yapabiliyor olmak olabilir,
Bu bazı denenceleri denemek ve sonuçların görmek olabilir,
Bu eksiği ve fazlalığı fark etmek olabilir,
Bu kendi özelliklerinin zayıflığını ve yeterliliğini fark etmek olabilir...
Özetle yenmeler ve yenilmeler öğretici olmalıdır. Acı ve gereksiz çoşku değil...
(*) Müsabaka öncelikle oyun demektir ya da oyun olmalıdır.. Oyunu çıkarırsanız geriye sadece yarışma kalır. Sadece yarışmak insanın doğasına uygun olmayan bir eylem ve etkinliktir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder