Çocukları Futboldan Uzaklaştırmak

ALTYAPI EĞİTİM UYGULAMALARININ ÇOK ÇEŞİTLENDİRİLMESİ İSTEĞİNİN NEDEN OLDUĞU BİR EĞİTİM SORUNU; FUTBOLDAN UZAKLAŞTIRMAK

İzlediğimiz ve gözlemlediğimiz kadarı ile biliyoruz ki, altyapı eğitimlerinde farklı şeyler yapma adına bazı uygulamalar oldukça çeşitlilik kazanmış durumda...
Bunlar elbette iyi ve güzel gelişmeler.
Ama bir sorun var.
Topsuz veya topun esas veya yardımcı aktör olmadığı hiç bir etkinlik futbol ile doğrudan ilişkili değildir ve olamaz.
Okul öncesinden başlayarak 10 yaşlarına kadar çocuklar elbette topsuz çalışmalara ve hareket etkinliklerine tabi tutulmalıdırlar. Bu onların çok yönlü gelişimleri için bir zorunluluktur.

Ama özellikle 10 yaşından itibaren topun ana unsur olmadığı veya kullanılmadığı çalışmalar artık futbol eğitimi olarak değerlendirilemez.
Her türlü kognitive (biliş-düşünme), her türlü koordinatif, her türlü algı-motor gelişim amaçlı çalışmanın mutlaka topun işin içinde olduğu şekliyle planlanması futbol eğitiminin amacı açısından bir gerekliliktir.
Ritm, denge, zamanlama, alan farkındalığı, yan ve yön algısı ve daha pek çok gelişim özelliğini amaçlayan çalışmaların mutlaka top eşliğinde ve top kullanımına dayalı yapılması bir gereklilik ve büyük avantajdır.

İşte son yıllarda eğitim uygulamaları eğitim araç ve gereçlerinin de artması ve çeşitlenmesi ile çok çeşitlendi ama top kullanım azaldı.
Futbol eğitimi ve amacı açısından bir sorundur.
Her uygulama çocuğu geliştirir.
Bir şeyi yapmak yapmamaktan her zaman iyidir.
Ama eğer bir amacınız ve eğitim çıktısı hedeflemeniz varsa her eğitim olması gereken eğitim değildir.
Yaşı çok olanlar daha iyi bilir.
Arsada, sokakta naylon top, plastik top ve sonunda meşin top ile gerçekleşen çocukluk yıllarının futbola özgü özelliklerimizi çok geliştirmesinin nedeni "top" ile ilişkinin sürekli olmasıdır.
Eğitimin geliştirilmesi demek esas özü yitirmeden çeşitlendirilmesi demektir.
Sevgiyle kalın, çocuk ve topu birbirinden ayırmadan kalın...