12 YAŞA KADAR MOTOR GELİŞİM

12 YAŞA KADAR "MOTOR GELİŞİM" İLE İLGİLİ GEÇİRİLEN YAŞAM SÜRECİ, GELECEKTEKİ SPORTİF YAŞAMI BELİRLEYEN SÜREÇTİR...

Bir çocuğun doğumdan itibaren 12 yaşlarına kadar öz bakım becerileri ve temel ihtiyaçlarını karşılamak için hareket etme dışında başka hiç bedensel ve psikomotor etkinliğin içinde olmaması demek, onun sportif bir geleceğin olmaması demektir.

Bazen duyar veya okuruz, 15, 16, 17 yaşından sonra futbola başladı ya da futbolcu oldu diye...
Geçmişinde biyo-motor özelliklere hitap eden herhangi bir faaliyette bulunmamaış hiç bir kişinin 12 yaşından sonra herhangi bir spor salında performans sporcusu olması mümkün değildir.

Olanlar ise mutlaka ama mutlaka koşmayı, atlamayı, sıçramayı, inmeyi, çıkmayı, tutmayı, çekmeyi, itmeyi, fırlatmayı ve benzeri daha başka birçok hareket etmeyi içeren faaliyetler içinde olmuş kişilerdir.

Yani temel hareket becerileri yeterliliği oluşmuş ama futbol ile ilgili "özel çalışmalarda" bulunmamış kişilerin futbola başlamaları ve futbolcu olmaları az da olsa mümkündür.

Bu tür kişiler arasından, istisnai olarak 12 yaşından sonra futbolcu diye tanımlanacak düzeye ulaşmış kişiler çıkabilir. Dediğimiz gibi mutlaka oyun ve fiziksel diğer etkinlikler ile haşır neşir olunmuş olması koşulu ile...

Özetle 12 yaşına değin geçirilmiş fiziksel (bedensel ve psikomotor) yetkinlik çabaları, faaliyetleri ve ilgili hayat süreci bir çocuğun spora ilişkin ne olacağını ve nasıl olacağını belirleyen yaşam sürecini belirler.

Bundan sonra gerçekleştirlecek bir başlangıç çoğunlukla "sağlıklı yaşam için spor" düzeyinde olabilecek düzeylere ulaşabilir.

BU ANLAMDA TEMEL EĞİTİM VE PRATİK EĞİTİM AÇISINDAN İKİ SORUNUMUZ VARDIR;

Türkiyede 12 yaşına kadar en büyük problem ve hatta problemi de aşan boyuttaki mesele 12 yaşa kadar futbola ve genel olarak spora yönelik eğitim içeriğinin;

1. Fundemental (temel eğitim becerilerinin) çok yönlü algı-motor gelişim özellikleri ile donatılmış şekilde gerçekleştirilmiyor oluşudur.

2. Buna ilaveten erken yaşlarda "performans odaklı" düşünmenin çocuklar üzerinde oluşturduğu baskı ve yetersizlik duygusudur.