İŞ VERİMLİLİĞİ

İŞ VERİMLİLİĞİNDE ESAS OLAN ŞEY;İŞİNİ SEVMEK MİDİR?
YOKSA İŞİN GEREKLERİNİ YAPMA AHLAKI MI?

Bir işi seviyor olduğumuz için o işin gereklerini yapmak,
bir işin gereklerini yapılması gerektiği için yapmaktan daha değerli değildir.

İnsani yetişmişlik açısından en büyük sorun ve eksiklik, bir işin gereklerini yapmak için o işi sevmek zorunda olunması gerektiğine inanmaktır.

Böyle bir şey olabilir mi?
Bu durumda herkese, işini iyi derecede yapsın diye sevdiği bir iş bulmak gerekir ki, bu mümkün değil.

Bu büyük bir meseledir.
Çünkü çalışılan işlerdeki verimsizliğin nedenlerini açıklayacak gerekçe üretme açısından olsun, kendini haklı çıkarmaya yönelik gerekçe oluşturmaya yönelik olsun "tembelliğin" ve yetersizliğin" en büyük kılıflarından birisi işi sevmemek üzerine inşa edilmektedir.

İnsani gelişmişlik, uyum, üretkenlik ve verimlilik açısından olması gereken şey; İşiniz ne olursa olsun o işin gereklerini en iyi şekilde yapmak ahlakı/değerlerine sahip olmaktır.

Çalıştığın işi sevmek, o işte verimli olma ve yararlı olmak farkındalığını yaşamak ile de ilgilidir.

Hiç bir gerekçe işin gereklerini yapmıyor olmaya mazeret değildir ve olamaz.

İşin gerekleri yapmama ya yetersizlikten ya da ahlaksızlıktan kaynaklanır.

Emeğinin karşılığın alamama, iş doyumu problemleri gibi gerçekler tartışmasız doğrudur ama konumuzun dışında şeylerdir.

Burada temel mesele insani yetişmişlik düzeyindeki en büyük değer sorunu olan "iş disiplini" "iş ahlakı" "iş ilkesi" gibi değerlere sahip olmamak gibi bireysel ve toplumsal çürümeyle ilgilidir.

Türkiye'de "bireysel yetişmişlik" açısından temel sorunumuz budur.
Kimse işini tüm gerekleri ile "yapmıyor".. Dolayısıyla "iyi yapmıyor"..

İşin ne olursa olsun "işini iyi yapmak" bir zorunluluktur.
Yaptığın halde karşılığını alamamak ise başka bir mücadele alanıdır.
Karşılığını alamamak işini yapmaya engel değildir.

Türkiye sporu ve özellikle futbolunu bir de bu gözle okumak ve anlamak gereklidir.
Hele hele altyapı eğitimleri bu anlamda çok tartışmalı bir düzeydedir.