EĞİTİMDE "ÖĞRETEN-ÖĞRENEN" İLİŞKİSİ ÜZERİNE....

ÖĞRETEN İÇİN TEMEL İLKE NE OLMALIDIR?

Çocuklara ve gençlere sürekli "şöyle yap", "böyle yap" diyerek, çocuk ve gençlerden o an için yaptıkları her neyse onu söylendiği gibi "doğru" şekilde yapmalarını istiyoruz...

Özellikle sahada ve çoğunlukla da uygulama anında, çocuk ve gençlerden sürekli nasıl hareket etmeleri gerektiğini söyleyerek, onlardan söylediğimiz şekilde hareketleri gerçekleştirmelerini istiyoruz.

Bu sadece futbola has bir durum değil..
Okullarda da durum böyle.

Eğitimimizin öğreten-öğrenen ilişkisinde "öğreten faktörü"nün rolü bu.
Bu rol yanlış veya eksik bir rol...

Gelişmiş eğitim sistemlerinde, öğretimin olduğu her alanda öğretenin rolü bu değildir. Öğreten yapılacak şeyi ve nasıl yapılacağını gösteren ve söyleyen demek değildir. Bu işin sadece küçük bir parçasıdır. Asıl iş ve rol başkadır.

Öğreten eğer sürekli ve sadece ne yapılması ve nasıl yapılmasını dikte ediyor ve öğretim işini böyle gerçekleştiriyorsa ÖĞRENEN DE İSTENİLEN HER NEYSE ONU İSTENİLDİĞİ ŞEKİLDE YAPMAYA ÇALIŞMAKTADIR... Bu durumda öğrenen öğretenin bir aracı durumunda veya konumunda olmaktadır.

Çünkü öğretim "sadece kendinde olanı ve kendisi gibi olanı" ortaya çıkarma işi olmaktadır.

Oysa eğitim öğrenenin özelliklerini ortaya çıkarma işidir. İşte bu öğretenin öğretim becerileri ile ilgili donanım ve yeterliliği ile ilgili mesleki bir özelliktir.

Bu öğretenin (öğretmen veya antrenör) öğrenene göre davranması, onun duygu, düşünce ve yaratıcılık özelliklerini tetiklemesi, bu anlamda eğitim ortamlarını ve koşullarını sürekli değiştirerek, onun kendisini en iyi şekilde ifade etmesini sağlayacak fırsatlar yaratması eğitimin doğru ve amaçlı bir iş olduğunu gösterir.

Buraya kadar söylenenlerde şu sonuç çıkarılmalıdır;
Öğreten önemlidir.

Öğreten, öğretilecek olan ne varsa, bunlara çocuğun ve gencin ulaşmasını sağlamalıdır. Al bunu yap, böyle yap demek öğreticilik değildir.

Öğretici (öğretmen ve antrenör), Öğrenmeyi (öğrenci ve sporcuda);

1. Problemler yaratarak ve o problemleri çözmelerini isteyerek sağlamalıdır.

2. İp uçları vererek, sonuca ulaşmalarını isteyerek sağlanmalıdır.

3. Alanı değişikliği yaratarak öğrenmeyi sağlamalıdır.

4. Araç değişikliği sağlayarak öğrenmeyi sağlamalıdır.

5. Koşu ve kural değişikliği sağlayarak öğrenmeyi sağlamalıdır.

6. Takım, grup sayısı veya niteliğini / sayısını değiştirerek öğrenmeyi sağlamalıdır.

7. V.b.

Özetle çocuğa balık yemeyi değil, balık tutmayı öğretemediğimiz veya öğrenmesini sağlayamadığımız sürece, yeni durumlara ve koşullara uyum sağlayamayan ve kendini sürekli geliştirme isteği, gerekliliği hissi, düşüncesi ve değerleri olmayan kişiler yetiştiriyoruz demektir.

Yani öğretim var ama öğrenme yok demektir.