ŞAMPİYON NASIL OLUNUR?

ŞAMPİYON SPORCULAR VE ŞAMPİYON TAKIMLAR İŞE YENEREK VE KAZANARAK BAŞLAMAZLAR..

SÜREKLİ GELİŞEREK BAŞLARLAR, GELİŞTİKÇE YENERLER VE KAZANIRLAR.

Bireysel olsun, takım sporlarında olsun altyapı eğitim süreçlerinin özellikle temel eğitim ve gelişim eğitim dönemlerinde kazanan takım, şampiyon takım, kazanan sporcu, şampiyon sporcu iddiası, amacı ve arzusu sanıldığı gibi gelecekte şampiyon sporcular ve şampiyon takımlar yaratmaz...

Şampiyon sporcular ve şampiyon takımlar, yani "özeller" genelin / bütünün içinden çıkarlar.

Genelin / bütünün eğitimi, genelin / bütünün gözetilmesi, genel/bütün için her şeyin doğru, iyi ve güzel olması durumunda gerçekleşir. Genelin/bütünün içinden öne çıkacak, fark yaratacak özeller giderek ayrışmaya başlar, seçkinleşirler ve şampiyon sporcuları ve takımları oluştururlar.

Yaşamda her şey genel olarak başlar sonra özelleşir.
Her şey genelden özele doğru ilerler.

İşin başında şampiyon sporcu ve şampiyon takım peşinde koşmak demek, özele odaklanmak ve dolayısıyla geneli görmezden gelmek demektir.

Bu durumda genelin görmezden gelinmesi yani özele yoğunlaşılması hem genelin heba edilmesi demektir ve hem de özel olanın ve özel olacak olanan fırsat verilmemesi demektir...

İşin başında yenmeye ve kazanmaya odaklanmak demek, yenemeyenleri ve kazanamayanları değersizleştirmek olacağı gibi, yenenleri ve kazananları da sıradanlaştırmaya başlamak demektir.

İşin başında yenmek ve kazanmak genellikle çok kolaydır.
Asıl olan işin başında herkesi geliştirmeye odaklanmak ve süreci herkes için yararlı hale getirmektir.

Süreç iyileri ve daha iyileri yavaş yavaş ayırmaya ve ortaya çıkarmaya başladığında, şampiyonlar yavaş yavaş ayrılıyor ve ortaya çıkıyor demektir.

Doğuştan şampiyon olunmaz.
Doğuştan şampiyon özellikler ve yetiler ile doğmuş insanlar vardır ve bunlar çok fazla değildirler.
Ama asıl olarak "şampiyonlar" süreç içinde sürekli gelişerek olurlar.

Çocukların birbiriyle olan spor ilişkilerini yenmek ve kazanmak üzerine planlarsanız; giderek daha iyi olabilecek olanları, gelişimi yavaş ama çok sağlam olanları ve dönemsel sıçrama şeklinde ilerleyenleri görmezden gelir, onları heba etmiş olursunuz.
İkincisi kazanmanın ve kaybetmeyi sıradan ve önemsizleştirirsiniz.
Üçüncüsü yenenlerin gelişmesi için sürekli yenmeleri gerekmez. Sürekli yenenler asla gelişme ihtiyacı içinde olmazlar.

Temel eğitim ve gelişim eğitim dönemleri kazanmanın ve kaybetmenin çok kolay olduğu ama kazananlara ileride şampiyon takım olmalarını sağlamaya yetmeyecek bir süreçtir.

Bu dönemlerde kaybedenler ise yola devam edilmemesi gerektiği algısı oluşturulan bir süreçtir.