Problem Çözerek Öğrenme Çocukların İşidir

Çocukların televizyon kumandalarının nasıl çalıştığını nasıl bu kadar kolay çözebildiklerini hiç merak ettiniz mi? Ya da akıllı telefonlardaki uygulamaları nasıl bizden daha hızlı bir şekilde ve “tam olarak” anlayıp kullanabildiklerini? Yani dememiz şu ki; Konu problem çözme olduğunda, küçük çocukların yetişkinlere göre çok daha açık fikirli oldukları, daha kolay öğrendikleri ve daha yaratıcı oldukları kesindir... Çünkü meraklıdırlar. Çünkü bıkkınlık duymazlar. Çünkü farklı yollar ve arayışlara girerler. Kumanda, akıllı telefon, bilgisayar programları ve birçok sanal oyunlarda bu denli başarılı olabilen ve kompleks beceriler sergileyebilen çocuklar neden ve niçin spor ve futbol başta olmak üzere benzer özellikleri kullanmasınlar ve beceriye dönüştüremesinler? Spor ve futbol eğitimlerinde öğretmen ve antrenörlerin çocukların çözüm üretme ve problem çözme becerilerini kullanmalarını ve geliştirmelerini sağlayacak uygulamalar planlamaları bu açıdan çok önemli ve gereklidir. Ne yapması ve nasıl yapması söylenen veya gösterilen uygulamalar, çocukları ancak sınırlı bir düzeyde geliştirebilir. Dahası o düzeyden sonra durağanlaştırır. Çocukların oyun oynamayı veya "maç yapmayı" sevmelerinin altında yatan güdü sadece eğlenmek değildir... Çözümler konusunda daha serbest, özgür ve bağımsız davranabiliyor olma hissidir. Bu çocukları başıboş bırakma anlamına gelmemelidir. Her uygulama veya oyunda eğitimcinin çözümlenmesi gereken problemleri planlayarak çalışmaya monte etmesi ve gerisini çocuklara bırakması akıllıca ve işin doğasına en uygun olan eğitsel anlayışlardan birisidir. İşin çözümsüzlüğü durumunda ise ipuçları ile yönlendirilmiş buluşa geçmek yine zihinsel ve bedensel işbirliğinin aynı anda aktif olmasının sağlandığı eğitim uygulamalarıdır.