11 Şub 2017

SOSYAL ETİKETLEME NEDİR?

EĞİTİMCİLERİN VE ANTRENÖRLERİN ÇOCUKLARI "ETİKETLEME" YANLIŞLARI ÜZERİNE...

Anlaşılır ve basit bir tanımlamayla etiketleme çocukların herhangi bir özellik aracılığı ve amacıyla nitelendirme amaçlı sınıflandırılması veya kategorileştirilmesidir.

Çalışkan, tembel, yalancı, dürüst, akıllı, güzel, çirkin, kısa, şişman gibi daha bir çok sıfat ile günlük hayata ilişkin etiketlemeler bilindik olan yanlış etiketleme uygulamaları olsa da, bizim için "etiketleme" konusu çok daha hassas ve önemli bir konudur.

Çocuklar veya ergenler etiketleme konusunda hassas olurlar. Yanlış ve gereksiz etiketlemeler onları kimlik ve kişilik gelişimi açısından olumsuz etkileyebilir.
Nasıl?
Koyduğunuz etiket neyse kendini öyle görmeye ve algılamaya başlar. Bu kendi farkındalıklarını ve diğer özelliklerin görmeyi ve algılamayı engelleyebilir.

Koyulan veya uygun görülen etiket neyse ona göre yaşama eğilimi içine girebilir. Bu gelişimi engelleyen bir durumdur.
Spor alanında özellikle altyapı eğitimlerinin temel eğitim ve gelişim eğitimi dönemlerindeki çocuk ve ergenlerin antrenörler tarafından etiketlendikleri sıkça yaşadığımız bir durumdur.

Etiketleme bazen motivasyon unsuru olabilir ama çokça da kendini kısıtlama ve tek yönlü davranmaya ve geliştirmeye yönelten sonuçları olan bir eğitim davranışıdır.

Örneğin;
1. "Çok kuvvetlisin" etiketlemesi, geleceğe yönelik teknik futbolcu olmayı engelleyecek, bedenini kullanma eğilim yaratabilecek bir etiketlemedir.
2. "En çok koşan oyuncu" etiketlemesi sadece dayanıklılık temelli bir futbolcu olmaya itecek olan bir etiketlemedir.
3. "Savunma oyuncusu" veya "bundan iyi savunma oyuncusu olur" etiketlemeleri çocuğun ve ergenin kendini orta alan ve forvet olma özelliklerini sınamasını ve geliştirmesini engelleyecek bir etiketlemedir.
4. Çocuğu devamlı belli bir bölge veya mevkide oynatma davranışı da bir etiketlemedir.

Etiketleme, çocukların ve ergenlerin özelliklerini daha da arttırmayı ve geliştirmeyi sağlayan bir yaklaşım olmamaktadır.

Özel durumlarda ve bazı zamanlarda olumlu işlevleri olsa da, yanlış kullanımlarda olumsuz etkileri fazla olan, olumsuz bir eğitici davranışıdır.

Örneğin altyapı temel eğitim ve gelişim eğitimi dönemlerinde çocuklar mevki oyuncusu olma açısından netleşmemiş ve netleştirilmemiş olmalıdırlar. Dolayısıyla bir çocuğa "forvet oyuncusu" etiketlemesi yerine "forvet de oynayabilirsin" önermesi daha sağlıklı ve daha doğru bir yaklaşımdır.

Hiç yorum yok:

OYUN ALANLARININ YAPISI VE UYARAN İLİŞKİSİ

Oyun alanlarındaki, kazaya sebep olma olasılığı olan nesnelerin kaldırılmasına yönelik eğilim, diğer bir açıdan bakıldığında çocukların sab...