EĞİTİMCİLERİN VE ANTRENÖRLERİN ÇOCUKLARI "ETİKETLEME" YANLIŞLARI ÜZERİNE...
Anlaşılır ve basit bir tanımlamayla etiketleme çocukların herhangi bir özellik aracılığı ve amacıyla nitelendirme amaçlı sınıflandırılması veya kategorileştirilmesidir.
Çalışkan, tembel, yalancı, dürüst, akıllı, güzel, çirkin, kısa, şişman gibi daha bir çok sıfat ile günlük hayata ilişkin etiketlemeler bilindik olan yanlış etiketleme uygulamaları olsa da, bizim için "etiketleme" konusu çok daha hassas ve önemli bir konudur.
Çocuklar veya ergenler etiketleme konusunda hassas olurlar. Yanlış ve gereksiz etiketlemeler onları kimlik ve kişilik gelişimi açısından olumsuz etkileyebilir.
Nasıl?
Koyduğunuz etiket neyse kendini öyle görmeye ve algılamaya başlar. Bu kendi farkındalıklarını ve diğer özelliklerin görmeyi ve algılamayı engelleyebilir.
Koyulan veya uygun görülen etiket neyse ona göre yaşama eğilimi içine girebilir. Bu gelişimi engelleyen bir durumdur.
Spor alanında özellikle altyapı eğitimlerinin temel eğitim ve gelişim eğitimi dönemlerindeki çocuk ve ergenlerin antrenörler tarafından etiketlendikleri sıkça yaşadığımız bir durumdur.
Etiketleme bazen motivasyon unsuru olabilir ama çokça da kendini kısıtlama ve tek yönlü davranmaya ve geliştirmeye yönelten sonuçları olan bir eğitim davranışıdır.
Örneğin;
1. "Çok kuvvetlisin" etiketlemesi, geleceğe yönelik teknik futbolcu olmayı engelleyecek, bedenini kullanma eğilim yaratabilecek bir etiketlemedir.
2. "En çok koşan oyuncu" etiketlemesi sadece dayanıklılık temelli bir futbolcu olmaya itecek olan bir etiketlemedir.
3. "Savunma oyuncusu" veya "bundan iyi savunma oyuncusu olur" etiketlemeleri çocuğun ve ergenin kendini orta alan ve forvet olma özelliklerini sınamasını ve geliştirmesini engelleyecek bir etiketlemedir.
4. Çocuğu devamlı belli bir bölge veya mevkide oynatma davranışı da bir etiketlemedir.
Etiketleme, çocukların ve ergenlerin özelliklerini daha da arttırmayı ve geliştirmeyi sağlayan bir yaklaşım olmamaktadır.
Özel durumlarda ve bazı zamanlarda olumlu işlevleri olsa da, yanlış kullanımlarda olumsuz etkileri fazla olan, olumsuz bir eğitici davranışıdır.
Örneğin altyapı temel eğitim ve gelişim eğitimi dönemlerinde çocuklar mevki oyuncusu olma açısından netleşmemiş ve netleştirilmemiş olmalıdırlar. Dolayısıyla bir çocuğa "forvet oyuncusu" etiketlemesi yerine "forvet de oynayabilirsin" önermesi daha sağlıklı ve daha doğru bir yaklaşımdır.
Futbolda/Sporda Altyapı Eğitimi demek, futbola ilişkin nelerin, nasıl ve asıl olarak "ne zaman" öğretileceği ve öğrenileceği ile ilgili süreç demektir. "Futbol/Spor altyapı eğitim pedagojisi" demek; Çocukların gelişim sürecindeki "kritik dönemleri" ve durumları dikkate alarak öğretimi sürdürebilmek demektir. Not: Burada yer alan yazılardan isim ve kaynak gösterilerek alıntı yapılabilir. Aksi hırsızlığa girer. Alıntılar hukuken de kaynakça gösterilerek yapılır. (İsmail Topkaya)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
OYUN ALANLARININ YAPISI VE UYARAN İLİŞKİSİ
Oyun alanlarındaki, kazaya sebep olma olasılığı olan nesnelerin kaldırılmasına yönelik eğilim, diğer bir açıdan bakıldığında çocukların sab...
-
1 AÇIK BECERİ-KAPALI BECERİ KONUSU ve ÖNEMİ Açık beceride çevresel şartlar değişkendir. Yani futbol oyunu içinde bir pozisyonda yapılab...
-
(Aslında "reaksiyon süresi" ve "refleks süresi" ifadeleri daha doğru ve açıklaycıdır) Reaksiyon müdahale edilebilen, g...
-
Sol el kullanma yasağı veya sol eli kullanmama kültürü ve geleneği haliyle sol ayak kullanmama sonucunu doğurur. Çünkü sol el, sol ayak ile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder