Çocuklar yarışmak için oyun oynamazlar.
(Çocuklar yarışmak ve kazanmak için "maç" yapmazlar)...
Çocuklar oyun oynarken yarışırlar ve oyunun sonunda da ya kazanmış, ya kaybetmiş ya da berabere bitirirler.
İşte sözünü ettiğimiz şey buradaki kazanmış veya kaybetmiş olma asla oyun oynamış olmanın zevk ve tatmin olmuş olma duygunun önüne geçmez..
Bu söylediklerimiz çocukların doğal ve kendi kendilerine oynamış oldukları oyunlar/maçlar ile ilgili yaşanan düşünce ve duygulardır.
Ama ne yazık ki, şimdi böyle değil...
Şimdi oyunun ve maçın ön şartları ve ön amaçları var.
Dikte ettirilen şeyler var.
Kazanmak.. Kazanmak için oynamak ve dolayısıyla "müsabaka" denilen şey var...
Çocukların "hadi maç yapalım" demesini özledik.
Oysa çocuklar "hadi maç yapalım" derlerken bir ihtiyacı ifade ederler.
Bu ihtiyaç eğlenme ihtiyacıdır.
Oyun oynayarak eğlenme isteğidir.
İşte o "hadi maç yapalım" ifadesindeki maçta yarışma ve kazanma amacı değil, oyun oynama amacı ve isteği asla ihmal edilmemeli ve unutulmamalıdır.
Bakınız çocuk gelişimi açısından 10 yaşına kadar %100 oranında, 10-12 yaşlarında ise yine oldukça büyük ölçüde çocuklar yarışmak ve kazanmak için oyun oynamak peşinde değillerdir.
Onlar oyun ve kendilerini ifade etmek peşindedirler.
Kısaca tekrar ifade etmek gerekirse;
Çocuklar yarışmak için oynamazlar. Oynarken yarışırlar.. Bu yarış oyunun önüne geçmez... Sadece oyunu daha eğlenceli ve daha ciddi kılar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder