Farkında mısınız?
Hepimiz "ben" diye konuşuyor, "ben" diye hareket ediyor ve "ben" diye yaşıyoruz...
Her birimiz hayatı "ben" diye görmeye, algılamaya ve yaşamaya başladık... Varsa yoksa "ben"...
Oysa yer yüzünde milyarlarca insan var her biri "ben" olan.
Herkes ya kendisinden veya bir başkasının yine kendisinden söz etmesini istiyor.
Herkes asıl özne ve asıl kişi olmak istiyor.
Böyle bir hayat mı olur?
Böyle bir iş mi olur?
Böyle bir mutluluk mu olur?
Onun içindir ki "ben" diyenlerin daha çok, "biz" diyenlerin daha az olduğu yapılar, toplumlar ve kültürler üretme ve gelişme konusunda pek başarılı olmazlar ve gerilerde kalırlar.
Çünkü "ben" tamamen kazanmaya, tek olmaya ve güçlü olmaya odaklı bir beyin yapılanması demektir.
Oysa kazanma, tek olma, güçlü olma odaklı bir yaşam hem verimsizlik hem de mutsuzluk nedenidir. Herkesin tek olması ve kazanması diye bir şey olur mu?
Konuyu elbette futbola ve altyapı eğitim süreçlerine getirmek ve bağlamak gerekecektir.
Altyapılar her çocuğun kendisini önemli ve değerli göreceği yerler olmalıdır... Ama altyapılar aynı zamanda her çocuğun diğerini kendisiyle bir bütünün farkı ve işlevsel bir parçası olarak görmeyi ve bu anlamda eşit olduklarını anladıkları yerler olmalıdır.
Altyapılar "ben" yerine "biz" demenin öğretildiği ve öğrenildiği yerlerdir. Çünkü "biz" demek bir bütünü oluşturan farklı ama aynı amaca yönelik oluşu fark etmek demektir. Futbol takımları ve futbol oyunu da zaten tam olarak bu değil midir?
Bir takımı "ben" diyen yıldızlar şampiyon yapmazlar. Takımları şampiyon yapan ve yapacak olan şey, bütünü yani takımı oluşturan parçaların yani oyuncuların gerektiği gibi işliyor olmaları yani oynamaları şampiyon yapar.
Ronaldo'nun Portekizi, Messinin Arjantini şampiyon yapması diye bir şey yoktur.
Portekizli ve Arjantinli tüm oyuncuların Ronaldo ve Messi ile birlikte şampiyon olmaları diye bir şey vardır.
"Ben"lerin "biz"e dönüşmesi demek kolektif bilinç ve kültür demektir.
Mutlu olmak ve gelişmek için "ben" değil "biz" olmaya ihtiyaç vardır.
"Ben" bir kişiyi geliştirir ve mutlu eder.
"Biz" herkesi geliştirir ve mutlu eder.
Altyapılar bireysel özelliklerin biz için kullanıldığı ve kullanılması koşullarının yaratıldığı ve bunun yaşatılarak öğretildiği eğitim süreçleri olmak zorundadır.
Rekabet öyle pis bir şeydir ki, bir bütünün parçaları arasında dahi farklılık ve ayrıcalık yaratma gibi sonuçlar doğurur.
Oysa geliştiren ve mutlu eden şey bir bütünün farklı şekillerde ve farklı özelliklerde birlikte işleyen aynı amaca yönelik parçaları olmaktır.
Futbol, işte bu felsefenin ve anlayışın en güzel oyun halidir...
Son günlerde tartışmaya açılan konulardan birisi de özel oyuncu mu uyumlu oyuncu mu? tartışmasıdır.
Bize göre ise özel oyuncuların da takım oyuncusu olabilmesinin sağlandığı bir futbol kültürüdür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder