Sporun her alanında ve futbolda geçerli ve tercih edilen iki yaklaşımdan birisi olan kazanarak gelişmek herkes için geçerli ve verimli bir eğitim süreci değildir.
Çünkü kazanarak gelişmek işin başında güçlü ve ayrıcalıklı olmayı gerektirir. Dolayısıyla kazanarak gelişmek "yetenekleri" ve "özellikleri" süreç içinde gelişecek ve ortaya çıkacak olanları olanları dışlayan acımasız bir eğitim yaklaşımıdır.
İşin daha kötüsü kazanarak gelişmeyi tercih eden anlayışlar ister istemez kazanmaya odaklandığı için kazanma adına gerekenleri ön plana alır ve çocuk ve gençlerde "güçlü" olmayı önemseyen bir yol izler.
Çünkü bilir ve görür ki çocuk ve gençlerde güçlüler kazanır.
Ama bu ilerleyen süreçte erken yaşlanmaya, erken uzmanlaşma yorgunluğuna, yaratıcılık fakirliğine, kaba ve hoyrat olmaya ve taktik zayıflığa yol açar. Bu yüzdendir ki, çocuk yaşlarda sürekli şampiyon sporcular ve takımlar çıkarmak ve yetiştirmek, ilerideki performans süreçlerine aynı oranda yansımamaktadır.
Gelişerek kazanmak yaklaşımı ise hem daha insani ve hem de daha verimlidir.
Gelişerek kazanmak yaklaşımı her şeyden önce çocuğa zaman tanımak ve çocuğun kendisini geliştirmenin yollarını araması ve keşfetmesi fırsatı tanımak demektir. Çocuk başkaları ile kendisini değil, kendisi ile kendisini kıyaslayarak kendini gelişiminin farkına varır. Bu çocuk için içsel bir devrim demektir.
Kendini çalışarak geliştireceğini düşünen ve bunu yaşayarak algılayan çocuk için her şey daha kolay ve daha iyi olacaktır.
Kazanmak her şey değildir.
Gelişmek her şeydir.
Kazanırken gelişememe olasılığı çok fazladır. Ama gelişerek kazanabilme olasılığı mutlaktır.
Doğal ve insana uygun olan şey gelişerek kazanmaktır. Çünkü burada kazanmak gelişmiş olmanın bir sonucu olacaktır.
Kazanmak ise gelişmiş olmanın bir sonucu olmayabilir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder