Haberin içeriği şöyle;
Diyarbakırlı Süleyman Bayrak, futbol tutkunu oğlu 10 yaşındaki Muhammed'in rahat antrenman yapabilmesi için evinin bahçesinin bir bölümünü halı sahaya dönüştürmüş.
Yenişehir ilçesi İplik-Fabrika Mahallesinde oturan Süleyman Bayrak, futbol tutkunu oğlu Muhammed'in futbolcu olmak istediğini öğrenen baba, halı sahaları gezerek eskiyen halıları alıp evinin bahçesine getirmiş.
Evinin bahçesinin bir bölümünü mini halı sahaya çeviren baba mini sahaya tahtadan kale de yaparak oğlunun hayalini gerçekleştirmesi için gerekli imkanları sağlamaya çalışmış.
İlkokul 5. sınıf öğrencisi 10 yaşındaki küçük Muhammed, derslerinden arta kalan zamanını bu alanda arkadaşları ile antrenman yaparak geçiriyormuş.
PEKİ, ŞİMDİ BU HABERE
SEVİNELİM Mİ?
ÜZÜLELİM Mİ?
YOKSA BİRAZ DÜŞÜNELİM Mİ?
1. Baba elbette takdir edilesi bir iş yapmış, oğluna imkan sağlamak için çaba sarfetmiş, emek vermiş ve ilgisine ceap vermeye çabalamıştır. Takdir edilesi bir davranıştır.
2. Baba, örnek bir veli davranışı sergilemiş, çocuğunun ilgi ve ihtiyaçlarına kendi imkanları dahilinde çözüm üretmiştir.
Ama
3. Muhammet ve babası neden ve niçin böyle bir şeye ihtiyaç duymuşlardır?
4. Ülkenin spor ve futbol ile ilgili kişi ve kurumları milyonlarca lirayı har vurup harman savururken, bu ülkenin çocukları ve aileleri neden ve niçin bu tür çözümler üretmek zorunda kalsınlar?
5. Bir ülke bu tür kişisel örnekler ve çabalar ile sporda ve futbolda ne düzeyde gelişebilir ve ilerleyebilir?
6. Ülkeler şampiyon olmak için kulüp ve takımlar kurmazlar. Şampiyonları geliştirmek ve yetiştirmek için kulüpler ve takımlar kurarlar.
7. Bir ülkede pahalı ve lüks tesisler yapmak, pahalı takımlar kurmak öncelikli iş ve çözüm değildir.
Çözüm ve öncelikli iş herkesin, her yerde ve her an ulaşabileceği spor imkanları ve fırsatları yaratmaktır.
İşte buralardan sivrilecek, seçkinleşecek özellikli çocuklar, özel eğitimler ile şampiyonlar olarak ortaya çıkacaklardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder