Bireysellik ve Kolektiflik

"Ben kazanırsam takımım da kazanır" ile "takımım kazanırsa ben de kazanırım" duygusu, düşüncesi ve pratiğini öyle bir dengelemeliyiz ki;

Ne bireysel gelişimin önünü kapatmalıyız.
Ne de takım olma bilincinin ve ahlakının yok olmasına izin vermeliyiz.

O halde yapılacak şey bellidir;

12 yaşına kadar çocuklar belli ilkeler doğrultusunda bireysel ihtiyaçlarının, bireysel ilgi ve isteklerinin peşinde koşmalı ve peşinde olurken gelişmeleri sağlanmalıdırlidir.
.
12 yaş ile beraber toplumun, takımın veya grubun bir parçası olarak bireysel becerilerini sergilemeyi öğrenmelidirler.

15'li yaşlardan itibaren ise bireyselliğin ve bireysel becerilerin çoğunlukla toplum için, takım için, grup için kullanılması gereğinin, yani kolektiflik ihtiyacının duygu ve bilince dönüştüğü bir yaşam biçimine başlamalıdırlar.

Bunu hareket, beden eğitimi, spor ve futbol açısından yorumlamaya çalıştığımızda ortaya çıkacak olan sonuç, bazı şeyleri yanlış yapmaya çalıştığımız gerçeğidir.