TEŞEKKÜR ETMEK VE TEŞEKKÜRÜN PEDAGOJİSİ

Dünyanı en güzel davranışlarından birisi de "teşekkür etmek" olsa gerektir.

Teşekkür edilen ve teşekkür eden arasında bir ayrım yapmanın anlamı ve gereği yok.

Teşekkür edilen kişiler genelde teşekkür ederler. Teşekkür edenler de haliyle teşekkür edilmeyi beklerler. Çünkü işin doğal olanı budur.

Teşekkür etmekle başlar çok şey.
Çünkü teşekkür edilen olmak, teşekkür eden olmanın başlangıcı ve tetikleyicisidir.

Peki, nedir bu teşekkür etmek;
“Yapılan bir iyiliğe karşı duyulan gönül borcunu ve hoşnutluğu sözle ya da davranışla anlatmak” olarak tanımlanan teşekkür etme davranışı görüldüğü üzere, takdir etmeyi, önemsemeyi, değer vermeyi ve o davranışa ilişkin bir geribildirim vermeyi de içermektedir.
Sonuç olarak teşekkür etmek uygar ve eğitsel yönü güçlü güçlü bir davranıştır. Geliştirici, motive edici ve yaşam sevincini arttırıcı hormonal düzenleyici etki yaratır.

Yine her zaman olduğu gibi, bir eğitim sayfası sorumluluğu gereği bir durumun altını çizerek bitirelim.
Kelimeler, cümleler, kavramlar ve davranışlar yerinde ve zamanında kullanıldığı zaman işlevsel ve yararlıdır.
Teşekkür etmek de aynı şekilde. Yukarıdaki tanımda “yapılan bir iyiliğe” ifadesine dikkatinizi çekmek isteriz. İşte tam bu nokta “teşekkür etmek fiilini” anlamlı veya anlamsız kılmaktadır.

Örneğin altyapı çalışmalarında bir çocuğa zamanında geldi diye veya bir öğrenciye ödevini yaptı diye teşekkür edilmez. Edilmemelidir. Çünkü kendisi için yapılan şeylere ve kendisinin iyiliği için yapılan davranışlara teşekkür edilmez. Edilirse çocuklar bunu kendileri için yapmalar gerektiğinin farkına varmazlar.

Teşekkür davranışı kişilerin kendileri için değil, görevleri de olsa kendileri dışında birileri veya bir şey için gerçekleşen bir davranışa karşı hoşnutluk göstergesidir.
Çocuğa sebze yemeği yediği için teşekkür edilmez. Edilirse o sebze yemeğini teşekkür eden için yemeye başlar veya yemez.

Çocuğa bir şeylerini paylaştığı için teşekkür edilir. Çünkü paylaşma davranışı bir başkasını ilgilendiren bir davranıştır.
Spor ve futbol adına yapması gerekenleri yapan çocuk ve gençlere teşekkür yerine gerektiğinde övgü/takdir yansıtmaları yapılabilir. Ama teşekkür edilmemelidir. Ama aynı çocuk, takım arkadaşı için bir iş yapıyor ve görevi olmadığı halde bir iyilik davranışı sergiliyorsa bu teşekkür etmeyi gerektirebilir.
Çünkü teşekkür, bir kişiyi iyiliğe doğrudan yöneltir.

Bu açıdan teşekkür etmeyi veya etme koşulları yaratmayı ve gözlemlemeyi ihmal etmeyelim. Teşekkür etme fırsatlarını asla kaçırmayalım.