Yaratıcı eğitim

Çocukları yaratıcı oyun oynamaları için programlayamayız. Ama yaratıcı oyuncu olmaları için eğitim ortamlarını ve oyun ortamlarını düzenleyebilir, eğitimlerini programlayabiliriz... Çocukların yaratıcı oyun oynayabilmelerini sağlamak için, onlardan sadece bizim istediğimiz şeyleri ve istediğimiz şekilde yapmalarını isteyerek bu mümkün değildir... Çocuklar, eğitimlerinin en az yarısında ve mümkünse tamamında onlardan istenen görevleri, kendi tutkularının peşinden koşarak yapmalarına ve inisiyatif kullanmalarına fırsat vererek ve imkan sağlayarak yaratıcı oyun oynamaya başlayabilirler. Lakin bu şu demek değildir; Çocuklar istedikler gibi, başı boş oynasınlar... Evet bu da gereklidir. Ama yaratıcı oyun planlamasında görevler vardır, yapılması gereken işler vardır, çözülmesi gereken problemler vardır ve aşılması gereken kurallar vardır. Anı zamanda çocuğun bu konularda inisiyatifini kullanma, farklı seçenekleri deneme veya o an için hiç düşünülmeyen bir davranış sergileme uğraşısına girme gibi yaklaşımlar yaratıcı oyun için ön koşullar anlamına gelmelidir. İp uçları, yönlendirmeler ise eğitici antrenörün rolleri arasındadır. Yaratıcı oyunda eğitici antrenörün en etkili kılavuzluğu pozisyonlarda ve o anki durumda en doğru futbol davranışın göstermek ve yapmalarını istemek değildir. Tam tersine her zaman birden fazla seçenek ve davranış olduğunun benimsetilmesinin sağlanmasıdır. Bazen en doğru teknik davranış, o an için en iyi davranış olmayabilir. Çocukların bir davranışa odaklanarak sadece o davranışı beceriye dönüştürmeleri eğitimi sağlıklı olmadığı gibi yaratıcı eğitim davranışı da değildir... Yaratıcı eğitim mantığı sonuca en kolay ve en kısa ulaşma üzerine kurgulanan "en farklı davranışları gerçekleştirme" mantığı üzerine inşa edilir.