Futbol oyunu öncelikle bir takım oyunudur; takımı oluşturan oyuncuların oyun anında birbirleri ile ilişkilerini sağlayan ve dolayısı ile takım olmalarını gerektiren tek teknik beceri “pas” tekniğidir. “Pas” bir takım oyununun var olabilme ön koşuludur. “Pas” olmazsa takım oyunu ve dolayısı ile takım olmaz.
Pasın dışındaki
diğer tüm teknik beceriler bireysel olarak gerçekleştirilebilen beceriler olup,
bu becerilerden birisinin gerçekleştirilememesi durumunda takım oyununu ortadan
kaldırmaz… Ama “pas” yoksa, takım oyunu ve dolayısı ile takımdan söz etmek
mümkün değildir. Futbol bir takım oyunu olduğuna göre, takımın varlığı bu
anlamda “pas” becerisinin varlığına bağlıdır.
Buradan hareketle futbol
altyapı eğitiminde temel teknik beceri öğretimleri ağırlıklı olarak “pas” ve
pas becerileri formasyonu üzerine kurgulanmalıdır.
Pas, diğer temel
teknik becerilerden farklı olarak bireysel olarak gerçekleştirilemeyecek yegane
temel teknik beceridir. Bireysel olarak gerçekleştirilmesi mümkün ve anlamlı
olmayan pas, mutlaka kendinden başkalarının varlığını gerekli kılar. Bunun
biricik anlamı vardır o da "pas"ın olduğu yerde takım oyunu da vardır.
Görüleceği üzere
"pas" demek kollektivizm demektir. Altyapı eğitiminde gerçekleştirilecek
etkinliklerde pasın varlığına ve kullanımına ne kadar çok önem ve değer verilirse,
ilerde bu şekilde yetişmiş oyunculardan kurulu bir takımın kollektivist oyun
anlayışı artar. Bencilliğin ve ilerde bireysel davranışları gerektiğinden fazla
gerçekleştirme alışkanlığının daha önceki tek çözümü, altyapı eğitiminde kazanılacak olan pas
alışkanlığıdır.
"Pas"
çalışmalarının bireysel olmaması gereği "pas"ın kendi doğası ve karakterinden
kaynaklanan bir durumdur. Çünkü pas başka türlü mümkün olamayan bir
davranıştır. Bu nedenle pas varsa mecburen takım oyunu ortaya çıkar.. Buradan
da takım varsa "pas" yapmalıdır önermesi ve sonucu çıkar.
"Pas"
dışındaki diğer tüm temel teknik beceriler ne kadar iyi sergileniyor olursa
olsun "pas" yoksa bir anlam ifade etmeyecektir. Çünkü pas yoksa takım
duracak, çark işlemeyecektir. Bu anlamda
"pas" diğer temel teknik becerilerin amaca yönelik
kullanılabilmesinde de anahtar rol oynar.
Futbol altyapı
eğitiminde, futbol kişiliğinin ve karakterinin yapılandırılmasında şut, çalım
atma ve top sürme gibi bireysel becerilerin takım adına gerektiği zamanda,
gerektiği yerde ve gerektiği kadar sergilenmesi bilinci ve ahlakı sadece söz ve
uyarı ile değil sadece "pas" alışkanlığı ile kazandırılabilir. Bu
alışkanlık ise altyapı eğitiminde pas’a verilen değer ve önemle mümkündür.
Günümüzde “Barcelona”
diye fenomen bir futbol takımı varsa bu “pasın yüceliği” adına bir kanıt ve bir
belgedir…
Önemli not; Ancak ne var ki bu kadar önemli ve değerli olan "pas" belli bir yaş düzeyinin altında zorlama ile gerçekleştirilmeye çalışılmamalıdır. Çünkü erken yaşlarda pas zorlaması bireysel yetilerin yeteneğe dönüşmesi imkanını ortadan kaldırıcı bir atmosfer doğurur. Ayrıca pas becerisine geçiş ve pasın yüksek oranda kullanımı "ben" duygu ve düşüncesinden "biz" duygu ve düşüncesine geçiş ile beraber başlamalıdır ki; bu da 12 yaşlardan sonraya tekabül eder...
Önemli not; Ancak ne var ki bu kadar önemli ve değerli olan "pas" belli bir yaş düzeyinin altında zorlama ile gerçekleştirilmeye çalışılmamalıdır. Çünkü erken yaşlarda pas zorlaması bireysel yetilerin yeteneğe dönüşmesi imkanını ortadan kaldırıcı bir atmosfer doğurur. Ayrıca pas becerisine geçiş ve pasın yüksek oranda kullanımı "ben" duygu ve düşüncesinden "biz" duygu ve düşüncesine geçiş ile beraber başlamalıdır ki; bu da 12 yaşlardan sonraya tekabül eder...
Bkz: İsmail Topkaya "Gelişim Psikolojisi Işığında Futbolda Altyapı Eğitimi" Spor Kitabevi ve Yayınevi, Ankara, 2013.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder