ÜSTYAPILARA OYNAYAN BAZI OYUNCULARIN MEGOLAMAN VE AYRICALIKLI OLMA DAVRANIŞLARI VE ALTYAPI EĞİTİMİ ÜZERİNE...
Üst yapılara ulaşmış bazı oyuncuların "megaloman" ve kendini olağanüstü beğenen "narsist" tavırları, elbette paranın gücü ve piyasanın koşullarının bir gereği ortaya çıkabilecek davranış problemleridir.
Ama bu olumsuz tavrın geçmişten getirilen bazı sosyal yaşantılar ve sosyal öğrenmeler ile yakından ilgisi vardır.
Bu tür tutum ve davranışlar genelde altyapı eğitim süreçlerinde öne çıkmış, sivrilmiş, popüler olmaya başlamış oyuncuların kendilerini üstün görme duyguları ve davranışları yarışmacı ve rekabetçi sporun ve futbolun "en iyi olmanın" günlük yaşamda da üstün olma ile ilişkili olarak algılanmış olmasıyla ilgili bir sonuçtur.
Gelişmiş toplumsal kültürlerde bırakınız futbolcuyu, üst düzeyde bir yönetici, hatta bakan ve başbakan dahi bir sinema, alışveriş veya bir konsere giderken sıraya geçilmesi gerekiyorsa mutlaka sıraya geçer. Bu denli mütevazi olabilmenin ve kendini ayrıcalıklı görmüyor olmak esasında büyük bir kişilik gelişi ister. Oysa biz ve benzer toplumsal yapılarda herhangi bir özelliğimiz veya görevimiz dolayısıyla emen "ayrıcalıklı olmanın" peşinde koşar ve bundan zevk alırız.
Bu gelişmemiş toplumsal yapıların kültürel davranış biçimi olan ve "sosyal anomali" diye tanımlanan "sosyal bozukluk" göstergelerinden birisidir.
Biz eğitimcilerin bir görevi de altyapılarda gerçekten daha iyi, daha önde ve daha özellikli oyuncuları tüm bu ayrıcalıklarına rağmen "kendini beğenmiş" olmalarına engel olmaktır.
Bunun yolu bellidir.
Antrenörler iyi ve önde olan oyuncularına farklı davranmayacak, normal yaşamda ve normal süreçte eşitlik ilkesinden taviz vermeyecek ve iyi olmanın karşılığında başka şeyler bekleme alışkanlığına izin vermeyecektir.
İyi olmanın karşılığı zaten bellidir. Takımda yer almak ve gelecekte daha iyi yerlere gelmek. Hepsi bu kadardır ve bu kadar olmalıdır.
İyi olmak demek, senin kadar iyi olmayanları beğenmemek ve aşağılamak demek değildir.
İyi olmak demek daha fazla kazanmak demek olabilir.
Ama bu başka diğeri başka bir şeydir.
Bunları yaşatarak öğretmemiz gerek.
Örneğin bazı futbolcuları daha çok severiz. Niçin?
Muhtemelen bunun bir nedeni de çok iyi ve çok özel oyuncular olmalarına karşın "kendini beğenmiş" olmayışlarından olsa gerektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder